365 Dagen Tao

51 - Schoonheid

Zelfs op weg naar de hel kunnen bloemen je doen glimlachen. Ze zijn fragiel, van voorbijgaande aard, standvastig. Niemand kan hun aard veranderen. Je kunt ze weliswaar vernietigen, maar het zal je niets opleveren; je kunt ze niet jouw wil opleggen.

Bloemen roepen in ons het instinct op om ze te beschermen, te waarderen en beschutting te bieden. Deze wereld is al te lelijk, al te gewelddadig. Er moet iets teders zijn om voor te zorgen. Als we dat doen, worden we boven het brute uitgetild en begeven we ons in de richting van het verfijnde. Als we bloemen op ons altaar leggen, bieden we een verheven geschenk aan. Geld is te vulgair, voedsel te gewoon. Alleen bloemen zijn onverdorven. Door bloemen aan te bieden, bieden we zuiverheid aan.

De tederheid van bloemen wekt genade, mededogen en begrip op. Als die schoonheid delicaat is, des te beter. Het leven zelf is van voorbijgaande aard. We moeten de tijd nemen om temidden van tijdelijkheid schoonheid te waarderen.